«Μπρεχτ και Χίτλερ»

.

Αιτία και αφορμή τούτης της δημοσίευσης στάθηκε μια θεατρική παράσταση (στα πλαίσια των Περιφερειακών Μαθητικών Καλλιτεχνικών Αγώνων) από τους μαθητές της θεατρικής ομάδας Πειραματικού Γυμνασίου του Πανεπιστημίου Κρήτης, με θέμα «Μπρεχτ και Χίτλερ» του Μάριου Πλωρίτη (διασκευή) υπό την καθοδήγηση των καθηγητών τους Πόλυς Παπαδοπούλου, Στέλλας Κυριακή και Παύλου Τομζά.

Τα παιδιά κατέκτησαν την πρωτιά και όχι τυχαία.
Μια παράσταση πολύ καλά δουλεμένη.
Το έργο με έκανε να μουδιάσω πολλές φορές στην καρεκλά μου.
Ήταν υπέροχο να βλέπεις παιδιά 14 και 15 χρόνων να μπαίνουν στο πετσί του κειμένου και να το αποδίδουν μοναδικά. Δεν μιλώ για υποκριτική τέχνη αλλά για πάθος ψυχής. Έγιναν κτήτορες όλων αυτών των νοημάτων που ξεπηδούσαν από το έργο και μας τα πρόσφεραν σαν δώρο … αυθεντικό δώρο.
Οι κινήσεις τους έντονες χωρίς καμία υπερβολή και απόλυτα παραβολικές.
Τα σκηνικά ελάχιστα … άλλωστε τι να τα κάνεις όταν τα ζωντανά κορμιά τους ζωγράφιζαν την σκηνή.

Παιδιά μας ταξιδέψατε … «στο πλέριο φως».

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Περισσότερο φως ηλεκτρολόγε στην σκηνή !
Πως θες δραματουργοί κι ηθοποιοί να δείξουμε τα' αντικαθρέφτισμα
του κόσμου μέσα στο μισοσκόταδο ;
Τούτο το σύθαμπο σε καλεί σε ύπνο
ενώ εμείς θέλουμε ξύπνιους θεατές -
Κι ακόμα πιο πολύ .
Ξύπνιους !
Κάντους να ονειρευτούν στο πλέριο φώς !

Απόψε θα δείτε μία ιστορία
Δύο ! … ιστορίες
Δύο ιστορίες, που 'ναι μία
Μία ιστορία … για δύο ανθρώπους
.
Μιλούσανε την ίδια γλώσσα
μα γλώσσα αλλιώτικη μιλούσανε
οι δύο
Σαν τι τους χώρισε τον Άλφα και τον Βήτα ;
ένα μουστάκι .
ένα πούρο .
ένας Σκοπός !
δύο Σκοποί !
κι ότι χωρίζει το φως από το σκοτάδι

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Ο ένας ήθελε κοπάδι να μας οδηγήσει στην δόξα - λέει - και στην σφαγή!
Ο άλλος έλεγε πως πρέπει να μα οδηγεί
μονάχα η λεύτερη δική μας κρίση.
Οι νίκες και οι νικημοί των τρανών που βρίσκονται πάνω,
και των ταπεινών που βρίσκονται κάτω,
δεν ταιριάζουν σε καμία περίπτωση
εμείς οι απλοί άνθρωποι πλερώνουμε το ίδιο ακριβά
νίκες και νικημούς.

Αυτοί που βρίσκονται ψηλά
θεωρούνε ταπεινό να μιλάς για το φαϊ
ο λόγος ;
έχουνε κιόλας φάει

Αν δεν νοιαστούν οι ταπεινοί
γι αυτό που είναι ταπεινό
ποτέ δεν θα υψωθούν.

.

Ποιος έχτισε την Θήβα την εφτάπυλη ;

Στα βιβλία δεν βρίσκεις παρά των βασιλιάδων τα ονόματα. Οι βασιλιάδες κουβάλησαν τα' αγκωνάρια ;

Ο νεαρός Αλέξανδρος υπόταξε τις Ινδίες
Μονάχος του ;

Ο Καίσαρας νίκησε τους Γαλάτες
Δεν είχε ούτε ένα μάγειρα μαζί του ;

Κάθε σελίδα και μια νίκη
Κάθε δέκα χρόνια κι ένας μεγάλος άντρας
Ποιος πλήρωσε τα έξοδα ;

Πόσες και πόσες ιστορίες
Πόσες και πόσες απορίες

Αν μείνουνε τα πράγματα όπως είναι
Είσαστε χαμένοι
Φίλος σας η αλλαγή
Και η αγάπη είναι σύμμαχος σας
Από το τίποτα
Πρέπει κάτι να κάνετε
Μα οι δυνατοί
Πρέπει να γίνουν τίποτα

Είναι γόνιμη ακόμα η κοιλιά από όπου βγήκε το κακό

τι κι αν οι λαοί τους δήμιους παλουκώνουνε

καινούριοι δήμιοι ολοένα ξεφυτρώνουνε

κι αν η Ειρήνη αριά και πού τον Πόλεμο νικάει αυτοί φροντίζουν πόλεμο η Ειρήνη να γεννάει

Λοιπόν, αγαπητό κοινό.
Πως θα τελειώσει τούτο το κακό
Ψάχτε να βρείτε μοναχοί σας
Τύχη σας είναι η θέληση σας
Αυτό καθένας σας το βλέπει
Θυμήσου και πάψε να σωπαίνεις .
Κοίτα γύρω σου και πάψε να σωπαίνεις ...

στην αδελφή μου