1.10.13

...


Ω! εσύ κόρη της αυγής
που στο φως λούζεις τα όνειρα σου
λόγια φαρμακερά στάλαξες στον ύπνο μου.
Που είναι το βάλσαμο της ψυχής σου κρυμμένο;
Ποια μονοπάτια σ’ οδήγησαν στην πρόσοψη μου;
και στους καθρέφτες μου μέσα φανερώθηκε
η μέδουσα καρδιά σου;

Χρυσή βροχή έστειλε ο ουρανός
το θαύμα του ασπίδα να φορέσω.
Στις κακοτράχαλες λέξεις σου
η αγάπη των ανθρώπων
που με φωτιά τάισε την ψυχή μου
και με αλήθεια την φώτισε
Ξαγρυπνά  …

α.κ.