Ξεβράζει η θάλασσα

λέξεις άκαμπτες

λεηλατημένες

εφήμερων εραστών.

Λέξεις αταξίδευτες

φεγγάρια άδεια

μονόλογοι μιας βραδιάς

σβήνουν με το κύμα στ' ακρογιάλι.

Δεν είχαν ρότα

δεν είχαν πυξίδα

μήτε φάροι τους φώτισαν το σκοτάδι.

Ξεβράζει η θάλασσα

λέξεις αναίτιες

υπερφίαλες

εξαγνίζοντας το αιώνιο μπλε της.

α.κ.