31.7.13

Παράπονο




Περπάτησα μέσα στην νύχτα
ανάμεσα σε αντίλαλους χλευασμών
των καλοπροαίρετων Θεματοφυλάκων της αγάπης
Και γεύτηκα την θλίψη
δίπλα σε λευκές σκιές που κηλίδωναν την ψυχή μου 
-πεινώντας για μιαν αυγή
να ξεμυτίσουν τα χρώματα
στην συγκομιδή των σκόρπιων χαμόγελών
- *

Κι αν σου μιλώ για την νύχτα μου
είναι που μέσα από αυτή
κάθε χάραμα λάτρεψα
Έτσι με τον ίδιο τρόπο
που φόβος γεννά ελπίδα
η απώλεια σωτηρία
και το σκοτάδι φως

Κι αν στα συννεφιασμένα μου απογεύματα
δεν κρέμασα κορδέλες χρωματιστές
μην με καταδικάζεις
Είναι που η ψυχή μου
γυμνή
καρτερούσε την λιακάδα
να ζήσει

α.κ.

* με Ευαγγελία Πατεράκη