Οι δρόμοι που σε επιστρέφουν το βράδυ στο σπίτι
διασχίζουν πατρίδες λέξεις
σπαρμένες σε στιγμές αποστάσεων.
Λοιδορούν μηρυκασμούς απολεσθέντων εποχών.
Τίποτα δεν επιστρέφει
κι ας ραγίζουν στις ευθείες μνήμες.
Οι δρόμοι που σε επιστρέφουν το βράδυ στο σπίτι
απαλλαγμένοι απ’ το ανέφικτο ιδανικών προσόψεων
εξακολουθούν
χωρίς να κοιτάζουν πίσω.
